Ἅγιος Γέρων Παΐσιος: Περί ὁμοιοπαθητικῆς
ΓΕΡΟΝΤΕΣ ΠΑΪΣΙΟΣ ΚΑΙ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ: ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗΣ
"Η εξάπλωσις της ομοιοπαθητικής στην πατρίδα μας επί των ημερών του μακαριστού Γέροντος ήτο αρκετά μικροτέρα από ό,τι επί των ημερών μας και πολύ μικροτέρα ακόμη η περί αυτής διαμάχη τόσον μεταξύ ιατρικού, όσον και μεταξύ θεολογικού κόσμου. Φυσικόν, λοιπόν, είναι να μην υπάρχουν πολλές μαρτυρίες περί της θέσεώς του επί του θέματος. Αυτό που μας αναγκάζει να αναφερθούμε στην σαφώς αρνητικήν τοποθέτησίν του επί του θέματος αυτού, είναι το γεγονός ότι προ ετών -και φυσικά μετά την κοίμησίν του...- όλως αναληθώς παρουσιάστηκε και χρησιμοποιήθηκε από κορυφαίον ομοιοπαθητικόν της Βορείου Ελλάδος σε σχετικό συνέδριο ως ...υποστηρικτής της ομοιοπαθητικής!!!
α. Κατ' αρχάς, στην περίπτωσιν του προαναφερθέντος ομοιοπαθητικού, που είχε επισκεφθεί τον Γέροντα -και ο οποίος ως υποστήριξιν της ομοιοπαθητικής (!) εξέλαβε την συνηθισμένη προς όλους αγάπη και διακριτικότητα με την οποίαν του συμπεριφέρθηκε ο πατήρ Παΐσιος- γνωρίζομεν καλώς ότι ο Γέροντας αρνήθηκε σταθερά να εξετασθή απ' αυτόν (υπέφερε τότε από το σοβαρό πρόβλημα της υγείας του, που υπέμεινε καρτερικά περισσότερο από έξι χρόνια), όπως επίσης και να λάβη τα ομοιοπαθητικά φάρμακα.
Στενοχωρήθηκε μάλιστα πολύ από την πιεστικότητά του και από την μεγάλη αυτοπεποίθησί του, σαν να ήταν ικανός να θεραπεύση τα πάντα! Στην δε επιμονή του ομοιοπαθητικού, και ιδίως στην διαβεβαίωσί του ότι τα φάρμακά τους είναι εντελώς ακίνδυνα, επειδή είναι φυσικά, τον ρώτησε αφοπλιστικά:
-Τα φτιάχνεις μόνος σου;
-Όχι... Μας τα φέρνουν απ' έξω, ωμολόγησε αμήχανα ο ομοιοπαθητικός.
- Ε, τότε, που ξέρεις τί κάνουν αυτοί;
β. Επίσης, έχομε υπ' όψιν μας μερικές μαρτυρίες, κατά τις οποίες, ερωτώμενος ο πατήρ Παΐσιος σχετικώς, απέτρεπε σταθερά την προσφυγήν στην βοήθεια της ομοιοπαθητικής με τις εξής φράσεις:
-Να μην πάτε! Είναι μπερδεμένο πράγμα! Να μην της έχετε εμπιστοσύνη!
γ. Στην ακόλουθη, όμως, περίπτωσι μίλησε σαφέστερα: Δύο γνωστοί του μοναχοί, υστέρα από συζήτησί τους με έτερο μοναχό ασθενή, που είχε καταφύγει για θεραπεία στην ομοιοπαθητική, πήγαν προβληματισμένοι στον πατέρα Παΐσιο και τον ρώτησαν αν είναι δυνατόν τα ομοιοπαθητικά φάρμακα να προσφέρουν κάποια βοήθεια, αν είναι απλή απάτη ή μήπως κάτι ακόμη το χειρότερον... Ο Γέροντας τους βοήθησε να καταλάβουν ότι συμβαίνει και αυτό το τελευταίο -δηλαδή, ύπαρξις δαιμονικής ενεργείας- τονίζοντας μάλιστα στο τέλος χαρακτηριστικά:
-Εδώ αυτοί χρησιμοποιούν τα φάρμακά τους, όπως εμείς χρησιμοποιούμε τον Αγιασμό!!!
δ. Την ανωτέρω θέσιν του Γέροντος κατέθεσε στην εισήγησίν του σε σχετική θεολογική και ιατρική ημερίδα και ο παιδοψυχίατρος Αρχιμανδρίτης π. Αντώνιος Στυλιανάκης: «Πριν λίγους μήνες ήμουν στο Άγιον Όρος και με ικανοποίησι έμαθα από αξιόπιστο μοναχό, επιστήμονα, ότι και ο γέρων Παΐσιος χαρακτήριζε τα ομοιοπαθητικά φάρμακα σαν δαιμονικό υποκατάστατο του Αγιασμού και δεν δεχόταν αυτού του είδους θεραπείες»(*).
ε. Έχοντας αυτήν την βεβαιότητα περί ομοιοπαθητικής ο μακαριστός πατήρ Παΐσιος, όταν κάποτε τον επισκέφθηκε νεαρός ιατρός και του ανέφερε ότι εξειδικεύεται στην ομοιοπαθητική, τον απέπεμψε απότομα, χωρίς να δεχθή να συζητήση καθόλου μαζί του. Η ασυνήθης αυτή στάσις του πραοτάτου Γέροντος θεωρούμε ότι αποσκοπούσε στο να συγκλονίση τον επισκέπτη του και να τον βοηθήση να συνειδητοποιήση τον επικίνδυνο δρόμο, στον οποίον είχε εισέλθει.
(*). Αθανασίου Αβραμίδη, «Η ...Ομοιοπαθητική υπό το πρίσμα της Ιατρικής Επιστήμης», Αθήναι 1996, σ. 39. Ο ίδιος εισηγητής στην συνέχεια διαβεβαίωσε ότι: "...και ο άγιος γέρων Πορφύριος, δεχόταν μόνο την κλασσική ιατρική και όχι τις λεγόμενες εναλλακτικές θεραπείες (στις οποίες υπάγεται και η ομοιοπαθητική)" (ενθ. αν.) Περί του γέροντος Πορφυρίου ανέφερε -επίσης στην αυτήν ημερίδα- και ο αγιορείτης ιερομόναχος πατήρ Αρτέμιος Γρηγοριάτης ότι, όταν του εζητήθη από πνευματικό του παιδί ευλογία (άδεια) δια προσφυγή στην βοήθεια των ομοιοπαθητικών, του απήντησε (ο γ. Πορφύριος): "Όχι. Να μην πάτε σ' αυτούς. Διότι θα της δώσουν (της συζύγου του ερωτώντος) κάποια ύποπτα χάπια. Τα μεν μικρά χάπια είναι ακίνδυνα. Όμως το μεγάλο χάπι, που θα της δώσουν, είναι παραγγελία από εργοστάσιο της Ολλανδίας και έχει διαβαστεί από μάγους". (ενθ. αν.)"
(Από το βιβλίο "Μαρτυρίες Προσκυνητών. Γέροντας Παϊσιος ο Αγιορείτης. 1924-1994", Εκδόσεις "ΑΓΙΟΤΟΚΟΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑ", Επιμέλεια: Νικόλαος Δ. Ζουρνατζόγλου, Επισμηναγός Ε.Α., Κεφ. Δ': Μαρτυρίες Αγιορείτου Μοναχού Η., σελ. 118-120)
ΓΕΡΟΝΤΕΣ ΠΑΪΣΙΟΣ ΚΑΙ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ: ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗΣ
"Η εξάπλωσις της ομοιοπαθητικής στην πατρίδα μας επί των ημερών του μακαριστού Γέροντος ήτο αρκετά μικροτέρα από ό,τι επί των ημερών μας και πολύ μικροτέρα ακόμη η περί αυτής διαμάχη τόσον μεταξύ ιατρικού, όσον και μεταξύ θεολογικού κόσμου. Φυσικόν, λοιπόν, είναι να μην υπάρχουν πολλές μαρτυρίες περί της θέσεώς του επί του θέματος. Αυτό που μας αναγκάζει να αναφερθούμε στην σαφώς αρνητικήν τοποθέτησίν του επί του θέματος αυτού, είναι το γεγονός ότι προ ετών -και φυσικά μετά την κοίμησίν του...- όλως αναληθώς παρουσιάστηκε και χρησιμοποιήθηκε από κορυφαίον ομοιοπαθητικόν της Βορείου Ελλάδος σε σχετικό συνέδριο ως ...υποστηρικτής της ομοιοπαθητικής!!!
α. Κατ' αρχάς, στην περίπτωσιν του προαναφερθέντος ομοιοπαθητικού, που είχε επισκεφθεί τον Γέροντα -και ο οποίος ως υποστήριξιν της ομοιοπαθητικής (!) εξέλαβε την συνηθισμένη προς όλους αγάπη και διακριτικότητα με την οποίαν του συμπεριφέρθηκε ο πατήρ Παΐσιος- γνωρίζομεν καλώς ότι ο Γέροντας αρνήθηκε σταθερά να εξετασθή απ' αυτόν (υπέφερε τότε από το σοβαρό πρόβλημα της υγείας του, που υπέμεινε καρτερικά περισσότερο από έξι χρόνια), όπως επίσης και να λάβη τα ομοιοπαθητικά φάρμακα.
Στενοχωρήθηκε μάλιστα πολύ από την πιεστικότητά του και από την μεγάλη αυτοπεποίθησί του, σαν να ήταν ικανός να θεραπεύση τα πάντα! Στην δε επιμονή του ομοιοπαθητικού, και ιδίως στην διαβεβαίωσί του ότι τα φάρμακά τους είναι εντελώς ακίνδυνα, επειδή είναι φυσικά, τον ρώτησε αφοπλιστικά:
-Τα φτιάχνεις μόνος σου;
-Όχι... Μας τα φέρνουν απ' έξω, ωμολόγησε αμήχανα ο ομοιοπαθητικός.
- Ε, τότε, που ξέρεις τί κάνουν αυτοί;
β. Επίσης, έχομε υπ' όψιν μας μερικές μαρτυρίες, κατά τις οποίες, ερωτώμενος ο πατήρ Παΐσιος σχετικώς, απέτρεπε σταθερά την προσφυγήν στην βοήθεια της ομοιοπαθητικής με τις εξής φράσεις:
-Να μην πάτε! Είναι μπερδεμένο πράγμα! Να μην της έχετε εμπιστοσύνη!
γ. Στην ακόλουθη, όμως, περίπτωσι μίλησε σαφέστερα: Δύο γνωστοί του μοναχοί, υστέρα από συζήτησί τους με έτερο μοναχό ασθενή, που είχε καταφύγει για θεραπεία στην ομοιοπαθητική, πήγαν προβληματισμένοι στον πατέρα Παΐσιο και τον ρώτησαν αν είναι δυνατόν τα ομοιοπαθητικά φάρμακα να προσφέρουν κάποια βοήθεια, αν είναι απλή απάτη ή μήπως κάτι ακόμη το χειρότερον... Ο Γέροντας τους βοήθησε να καταλάβουν ότι συμβαίνει και αυτό το τελευταίο -δηλαδή, ύπαρξις δαιμονικής ενεργείας- τονίζοντας μάλιστα στο τέλος χαρακτηριστικά:
-Εδώ αυτοί χρησιμοποιούν τα φάρμακά τους, όπως εμείς χρησιμοποιούμε τον Αγιασμό!!!
δ. Την ανωτέρω θέσιν του Γέροντος κατέθεσε στην εισήγησίν του σε σχετική θεολογική και ιατρική ημερίδα και ο παιδοψυχίατρος Αρχιμανδρίτης π. Αντώνιος Στυλιανάκης: «Πριν λίγους μήνες ήμουν στο Άγιον Όρος και με ικανοποίησι έμαθα από αξιόπιστο μοναχό, επιστήμονα, ότι και ο γέρων Παΐσιος χαρακτήριζε τα ομοιοπαθητικά φάρμακα σαν δαιμονικό υποκατάστατο του Αγιασμού και δεν δεχόταν αυτού του είδους θεραπείες»(*).
ε. Έχοντας αυτήν την βεβαιότητα περί ομοιοπαθητικής ο μακαριστός πατήρ Παΐσιος, όταν κάποτε τον επισκέφθηκε νεαρός ιατρός και του ανέφερε ότι εξειδικεύεται στην ομοιοπαθητική, τον απέπεμψε απότομα, χωρίς να δεχθή να συζητήση καθόλου μαζί του. Η ασυνήθης αυτή στάσις του πραοτάτου Γέροντος θεωρούμε ότι αποσκοπούσε στο να συγκλονίση τον επισκέπτη του και να τον βοηθήση να συνειδητοποιήση τον επικίνδυνο δρόμο, στον οποίον είχε εισέλθει.
(*). Αθανασίου Αβραμίδη, «Η ...Ομοιοπαθητική υπό το πρίσμα της Ιατρικής Επιστήμης», Αθήναι 1996, σ. 39. Ο ίδιος εισηγητής στην συνέχεια διαβεβαίωσε ότι: "...και ο άγιος γέρων Πορφύριος, δεχόταν μόνο την κλασσική ιατρική και όχι τις λεγόμενες εναλλακτικές θεραπείες (στις οποίες υπάγεται και η ομοιοπαθητική)" (ενθ. αν.) Περί του γέροντος Πορφυρίου ανέφερε -επίσης στην αυτήν ημερίδα- και ο αγιορείτης ιερομόναχος πατήρ Αρτέμιος Γρηγοριάτης ότι, όταν του εζητήθη από πνευματικό του παιδί ευλογία (άδεια) δια προσφυγή στην βοήθεια των ομοιοπαθητικών, του απήντησε (ο γ. Πορφύριος): "Όχι. Να μην πάτε σ' αυτούς. Διότι θα της δώσουν (της συζύγου του ερωτώντος) κάποια ύποπτα χάπια. Τα μεν μικρά χάπια είναι ακίνδυνα. Όμως το μεγάλο χάπι, που θα της δώσουν, είναι παραγγελία από εργοστάσιο της Ολλανδίας και έχει διαβαστεί από μάγους". (ενθ. αν.)"
(Από το βιβλίο "Μαρτυρίες Προσκυνητών. Γέροντας Παϊσιος ο Αγιορείτης. 1924-1994", Εκδόσεις "ΑΓΙΟΤΟΚΟΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑ", Επιμέλεια: Νικόλαος Δ. Ζουρνατζόγλου, Επισμηναγός Ε.Α., Κεφ. Δ': Μαρτυρίες Αγιορείτου Μοναχού Η., σελ. 118-120)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου