Κάποτε ένας ερημίτης που καθότανε έξω από το κελί του, το οποίο βρισκότανε ψηλά σε ένα βράχο, έβλεπε το ποτάμι που διέσχιζε τον κάμπο, να έχει φουσκώσει. Εκείνη την ημέρα έβρεχε καταρρακτωδώς, είχε κατεβάσει πολύ νερό και έτσι διακόπηκε εκεί ένα πέρασμα, μια αερογέφυρα που υπήρχε εκεί. Για μια στιγμή βλέπει κάποιον που είχε την ανάγκη να περάσει απέναντι και τον βλέπει να γονατίζει και να προσεύχεται στο Θεό, για να τον βοηθήσει να περάσει απέναντι. Βλέποντας το θέαμα αυτό ο ερημίτης, σήκωσε και αυτός τα χέρια του στον ουρανό και προσευχήθηκε και αυτός για να βοηθηθεί ο άνθρωπος. Μετά από πολύ ώρα σηκώνεται ο άνθρωπος, κάνει το σταυρό του και μπαίνει μέσα στο ποτάμι, αλλά το ποτάμι τον παρέσυρε και τελικά πνίγηκε. Ο ερημίτης σοκαρίστηκε με αυτό που είδε. Για πολύ ώρα δεν μπορούσε να συνέλθει. Γιατί δεν εισακούστηκαν οι προσευχές μας, αναρωτήθηκε. Μετά από λίγο, έρχεται κάποιος άλλος άνθρωπος στο ποτάμι, κάνει το σταυρό του, μπαίνει στο ποτάμι και περνάει απέναντι. Κόκκαλο ο ερημίτης! Που είναι η δικαιοσύνη του Θεού, αναρωτήθηκε. Γονατίζει ο ερημίτης και διαμαρτύρεται στο Θεό και του λέει: Δεν σηκώνομαι από εδώ Κύριε, αν δεν μου πεις, πώς σκέφτηκες και ενήργησες έτσι! Ο Θεός είναι αγαθός και συγκαταβαίνει στην αδυναμία του ανθρώπου και έτσι του στέλνει έναν άγγελο, για να του πει την απάντηση. Ο άγγελος χτυπάει την πλάτη του ερημίτη και του λέει: Τί κάνεις εδώ γέροντα; Γιατί προσεύχεσαι; Και του λέει ο ερημίτης: Να για κάτι που είδα και σκανδαλίστηκα και του ανάφερε τα περιστατικά που είδε στο ποτάμι. Και ο άγγελος τότε, του λύνει την απορία του, λέγοντας τον: Αυτός που δεν πνίγηκε, προσευχότανε και άλλες φορές και θα συνεχίζει να προσεύχεται, ενώ αυτός που πνίγηκε, προσευχήθηκε μόνο τώρα που είχε ανάγκη. Ούτε προσευχότανε, αλλά και ούτε θα προσευχότανε στο μέλλον. Βλέπετε; Δεν κοροϊδεύεται και δεν γελιέται ο Θεός. Εμείς στην ανάγκη θυμόμαστε το Θεό και προσευχόμαστε, αλλά τότε ο Θεός δεν μας ακούει. Θα πρέπει λοιπόν να προσευχόμαστε καθημερινά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου