Αγωνιζόμαστε στη ζωή μας, αρχίζουμε, έχουμε σχέδια, έχουμε προγράμματα, προχωράμε καλά, αλλά σε μια στιγμή μπορεί να περάσουμε δυσκολίες.Νομίζω οτι δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην περάσει την Γεσθημανή του.Και την ώρα που τα πάντα καταρρέουν, τότε μόνο τα πάντα ανασταίνονται, και τότε μόνο καταλαβαίνει κανείς αυτό που είπε ο Κύριος, οτι το να ποιώ το θέλημα του πέμψαντος με Πατρός και όχι το δικό μου, αυτό είναι που με τρέφει.Εκείνη την στιγμή που τα πάντα καταστρέφονται και ...δεν υπάρχει καμιά ελπίδα πουθενά και κανένα φώς, και τα πάντα είναι σκεπασμένα με σκοτάδι αν ο άνθρωπος πεί:
-Θεέ μου να γίνει το θελημά σου, αμέσως παίρνει μια άλλη δύναμη, ανασταίνεται και προχωρεί παντοκρατορικά και σεμνά πρός την οδό, πρός τη διάβαση, πρός το Πάσχα που είναι ο Χριστός, σε μια εξέλιξη που δεν σταματά ποτέ.Και τότε, εκ των υστέρων ευχαριστεί κανείς το Θεό όχι για τις ευκολίες, αλλά για τις δυσκολίες της ζωής του και για την Γεσθημανή του, η οποία τον ανάγκασε μέσα στην εξάρθρωση του εαυτού του ελεύθερα, να καταλήξει στο:"Θεέ μου, να γίνει το δικό σου θέλημα!"
-Θεέ μου να γίνει το θελημά σου, αμέσως παίρνει μια άλλη δύναμη, ανασταίνεται και προχωρεί παντοκρατορικά και σεμνά πρός την οδό, πρός τη διάβαση, πρός το Πάσχα που είναι ο Χριστός, σε μια εξέλιξη που δεν σταματά ποτέ.Και τότε, εκ των υστέρων ευχαριστεί κανείς το Θεό όχι για τις ευκολίες, αλλά για τις δυσκολίες της ζωής του και για την Γεσθημανή του, η οποία τον ανάγκασε μέσα στην εξάρθρωση του εαυτού του ελεύθερα, να καταλήξει στο:"Θεέ μου, να γίνει το δικό σου θέλημα!"
~Αρχιμ. Βασίλειος Γοντικάκης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου