150. Ο Θεός ειναι αγαθός, καί απαθής καί αμετάβλητος. Αν κανείς αυτό τό θεωρει ευλογο καί αληθές, απορει ομως πως ο Θεός γιά τούς αγαθούς χαίρεται ενω τούς κακούς τούς αποστρέφεται, καί εναντίον εκείνων πού αμαρτάνουν οργίζεται, ενω οταν υπηρετειται καί λατρεύεται γίνεται ευμενής, πρέπει νά του πουμε οτι ο Θεός ουτε χαίρεται ουτε οργίζεται, γιατί η λύπη καί η χαρά ειναι πάθη, ουτε μέ δωρα κολακεύεται, γιατί αυτό θά σήμαινε οτι νικιέται από τήν ηδονή. Δέν πρέπει νά κρίνομε τό Θεό μέ ανθρώπινα κριτήρια. Εκεινος ειναι αγαθός καί ωφελει μόνο καί ουδέποτε βλάπτει, αλλά ειναι πάντοτε ο ιδιος απαθής. Ενω εμεις εφόσον ειμαστε αγαθοί ενωνόμαστε μέ τό Θεό. Κι οταν ειμαστε κακοί χωριζόμαστε από Αυτόν, επειδή ειμαστε ανόμοιοι. | Οταν ζουμε μέ αρετή ακολουθουμε τό Θεό, οταν ομως γινόμαστε κακοί, κάνομε εχθρό μας Εκεινον πού δέν οργίζεται χωρίς λόγο, γιατί τά αμαρτήματα δέν αφήνουν τό Θεό νά μας φωτίζει εσωτερικά, αλλά μας ενωνουν μέ τιμωρούς δαίμονες. Αν μέ προσευχές καί ελεημοσύνες κερδίζομε τήν αφεση των αμαρτιων μας, δέν κολακεύομε καί δέ μεταβάλλομε τό Θεό, αλλά μέ τά καλά εργα μας καί τήν επιστροφή μας σ΄ Αυτόν γιατρεύομε τήν κακία μας καί απολαμβάνομε πάλι τήν αγαθότητα του Θεου. Ωστε τό νά λέμε οτι ο Θεός αποστρέφεται τούς κακούς ειναι σάν νά λέμε οτι ο ηλιος κρύβει τό φως του από τούς τυφλούς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου