Κάνουμε ποδήλατο στο χωματόδρομο της ζωής, τον γεμάτο λακκούβες. Κι οι κραδασμοί είναι αναπόφευκτοι. Εσύ όμως θες μια απόλυτα ήσυχη ζωή, όλα να είναι τέλεια, σταθερά κι ¨αναμάρτητα¨.
Κατέβα τότε απ’ το ποδήλατο και πάρκαρε το στην άκρη. Διότι η ζωή κυλά και όλα πορεύονται. Κι αυτό είναι που αξίζει. Όχι η ατσαλάκωτη ζωή, μα ο αγώνας, η πορεία κι η φιλότιμη προσπάθειά σου, ασχέτως αν θα φτάσεις για να δεις τον Ήλιο που ανατέλλει, έχοντας ματωμένα γόνατα, μπαλώματα στα λάστιχα και διαλυμένη αλυσίδα.
Ευτυχώς ο Κριτής ξέρει να κατανοεί, να αγαπά και να συγχωρεί…
Κατέβα τότε απ’ το ποδήλατο και πάρκαρε το στην άκρη. Διότι η ζωή κυλά και όλα πορεύονται. Κι αυτό είναι που αξίζει. Όχι η ατσαλάκωτη ζωή, μα ο αγώνας, η πορεία κι η φιλότιμη προσπάθειά σου, ασχέτως αν θα φτάσεις για να δεις τον Ήλιο που ανατέλλει, έχοντας ματωμένα γόνατα, μπαλώματα στα λάστιχα και διαλυμένη αλυσίδα.
Ευτυχώς ο Κριτής ξέρει να κατανοεί, να αγαπά και να συγχωρεί…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου