Αββά Ισαάκ του Σύρου Ψήγματα Χρυσού από τους Ασκητικούς Λόγους του-8-

ΜΕΛΕΤΗΜΑ 17ον

1. Όταν ησυχάζοντας και αγρυπνώντας μελετώ τις Θείες Γραφές, τότε τα μάτια μου γίνονται δύο βρύσες δακρύων!…
2. Η τελεία μετάνοια βρίσκεται στην απόκτηση της ταπεινώσεως, οπότε δεν έχουμε ούτε πορνικούς λογισμούς!…
3. Δεν υπάρχει ασυγχώρητη αμαρτία, παρεκτός της αμετανοήτου. Και κανένα δώρημα του Θεού δεν μένει χωρίς προσθήκη, παρεκτός του στερουμένου ευχαριστίας προς τον Θεό!…
4. Για να υπομένεις τις μικρές σου θλίψεις, να συλλογίζεσαι τις μεγάλες θλίψεις, που υποφέρουν οι άλλοι.
5. Ειρήνευε με τον εαυτό σου και θα σου είναι ειρηνικός ο Ουρανός και η Γη. Σπούδαζε να μπεις μέσα στο Ταμείον της καρδιάς σου και θα δεις το Ουράνιο Ταμείον!…
6. Η πνευματική τρυφή δεν είναι όμοια με την τρυφή και γλυκύτητα των γλυκών πραγμάτων του κόσμου τούτου. Διότι η αίσθηση της βασιλείας των Ουρανών μέσα μας προέρχεται από την ενέργεια του Αγίου Πνεύματος και όχι από την ύλη αισθητών πραγμάτων!…
7. Φιλάρετος είναι εκείνος που μετά χαράς δέχεται τα κακά που ακολουθούν την αρετή!…
8. Να καταγίνεσαι πάντοτε στη μελέτη των Θείων Γραφών, για να μην έχεις ακόλαστους λογισμούς. Σκέπασε αυτόν που έσφαλλε, οπότε σ’ εκείνοον μεν δίνεις θάρρος, εσέ δε βαστάζει το έλεος του Θεού.
9. Σκοτίζεται ο νους, όταν δεν έχει πνευματική εργασία και προσευχή, διότι στερείται τη Θεία βοήθεια και δαιμονίζεται!…
10. Τα χαρίσματα του Θεού έρχονται μόνα τους, εάν ο τόπος της καρδιάς είναι καθαρός!…

ΜΕΛΕΤΗΜΑ 18ον

1. Κόσμος είναι τα πάθη: α) Πόθος πλούτου, β) Τρυφή σώματος και σεξ, γ) Πόθος τιμής και φθόνος, δ) Φιλαρχία, ε) Στολισμός και κενοδοξία, στ) Ανθρώπινη δόξα και μνησικακία. Όταν απαλλαγείς απ’ αυτά, τότε εξήλθες από τον κόσμο των παθών και είσαι πράγματι ελεύθερος, αναπνέοντας τον αέρα του Αγίου Πνεύματος, κι έγινες Πνευματικός!…
2. Η ηδονή της προσευχής είναι ίδιον των αρχαρίων? η δε θεωρία, των τελείων. Θεωρία δεν είναι η θέα σχημάτων, αλλ’ η έκσταση που ακολουθεί την προσευχή ως σώμα άψυχο!…
3. Όλοι οι τρόποι της προσευχής τείνουν προς την καθαρά προσευχή. Μετά απ’ αυτή άλλη προσευχή δεν υπάρχει. Ένας στους χίλιους φθάνει στην καθαρά προσευχή.
4. Όλες οι εντολές του Θεού τείνουν στη δημιουργία καθαρής καρδιάς.
5. Οι Άγιοι στο μέλλοντα αιώνα δεν προσεύχονται, αλλά, αφού καταποθούν από το Άγιο Πνεύμα, συνευφραίνονται και συνευωχούνται στη δόξα εκείνη!…
6. Τί είναι αρπαγή του νού; Προσευχή νου που αιχμαλωτίσθηκε και δεν αισθάνεται τον εαυτό του!…
7. Όταν ο ιερεύς προετοιμασθεί και σταθεί σε προσευχή, εξευμενίζοντας το Θεό και συνάγοντας το νου του και δεόμενος, τότε καταβαίνει το Άγιο Πνεύμα επί του Άρτου και Οίνου, που ευρίσκονται στο θυσιαστήριο και αγιάζει αυτά!…
8. Όλες οι οπτασίες, που φανερώθησαν στους Αγίους, σε καιρό προσευχής συνέβησαν!..
9. Μακάριος είναι εκείνος που έφθασε στην άγνοια την αχώριστη της προσευχής, δηλαδή σ’ έκσταση, την οποία είθε να αξιωθούμε με τη Χάρη του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.

ΜΕΛΕΤΗΜΑ 19ον

1. Η παντοτινή μελέτη των Θείων Γραφών είναι το φως της ψυχής και μας προφυλάσσει από τα πάθη!…
2. Οι Άγιοι Άγγελοι παίρνουν μορφές Αγίων και τις δείχνουν κατά τη διάρκεια του ύπνου, στις ψυχές για να τις χαροποιούν, όταν όλη τη μέρα περνάμε με ψυχωφελείς σκέψεις!…
3. Όποιος τη μέρα μελετά και σκέπτεται κακά και αισχρά έχει επισκέπτες, κατά τη διάρκεια του ύπνου, τους κακοποιούς δαίμονες, που θλίβουν και ταλαιπωρούν την ψυχή!…
4. Η ακηδία και το άγχος της ψυχής γεννάται από το μετεωρισμό της διανοίας, τις μάταιες συνομιλίες, τον κόρο της κοιλίας, την αποχή από τη Θεία Κοινωνία και τις προσευχές!…
5. Εργασία του Μοναχού δεν είναι να κάνει το κελλί του ξενοδοχείο και να χορτάσει πεινώντας, διότι η ευχή είναι ανώτερη της ελεημοσύνης, που είναι έργο των κοσμικών.
6. Όταν διασκορπίζεται ο νους σου κατά την ώρα της προσευχής, διάβαζε τα Άγια Ευαγγέλια και μη προσεύχεσια. Η ανάγνωση είναι η πηγή της καθαράς προσευχής!…
7. Όταν γλυκαθείς πολύ με την ευχή, κάνε μ’ αυτή τις ακολουθίες σου. Όταν δε φθάσεις τα δάκρυα, παράτησε και την ευχή!…
8. Την υπερηφάνεια ακολουθεί η πορνεία και την έπαρση η πλάνη των λογισμών!…
9. Περισσότερο απ’ όλα αγάπησε τη σιωπή. Από τη σιωπή γεννάται η ηδονή στην καρδιά και το πλήθος των δακρύων. Η σιωπή μονη υπερβαίνει όλες τις άλλες εργασίες της μοναχικής πολιτείας!…
10. Αρκεί ο πόθος του Θεού (=Θ. Κοινωνία) στον πιστό, να γίνει σ’ αυτόν παρηγοριά στις θλίψεις και στενοχώριες, που τον ζώνουν σ’ αυτή την παλιοζωή!…
11. Όποιος αγαπά την ευχή, αγαπά και τη μοναξιά, διότι εκεί βρίσκει το Χριστό να συνομιλήσει. Όποιος όμως είναι φίλος του κόσμου, θέλει να βρίσκεται μέσα σε πολλούς ανθρώπους.

ΜΕΛΕΤΗΜΑ 20ον

1. Όποιος συναισθάνεται την αμαρτωλότητά του, είναι ανώτερος εκείνου που ανασταίνει με την προσευχή του νεκρούς!… Όποιος στενάζει μιά ώρα για την ψυχή του είναι ανώτερος εκείνου που ωφελεί όλο τον κόσμο με τη διδασκαλία του!… Όποιος ακολουθεί πίσω από το Χριστό πενθώντας είναι ανώτερος αυτού που επαινείται στην εκκλησία από το λαό!…
2. Άς ενθυμούμεθα το θάνατο και άς καταφρονήσουμε τη ματαιότητα του κόσμου και τις ηδονές, για ν’ αξιωθούμε της μελλούσης τρυφής του παραδείσου!…
3. Πρώτα πρέπει με την αμεριμνία ν’ απαλλαγούμε από την ταραχή των βιοτικών μεριμνών. Και μετά να επιθυμήσουμε τη μετά του Θεού συνομιλία με την ευχή, που οδηγεί στην αγάπη του Θεού και μακαριότητα!…
4. Δεν κατοικεί το Πνεύμα του Θεού σ’ εκείνους που ζουν με ανάπαυση, αλλά το πνεύμα του διαβόλου. Οι γνήσιοι δούλοι του Θεού ζουν με θλίψεις και στενοχώριες, ο δε κόσμος με τρυφή και αναπαύσεις. Αυτοί μεν κλαίουν, ο δε κόσμος γελά. Αυτοί στενάζουν? ο κόσμος χαίρει. Αυτοί νηστεύουν? ο κόσμος τρυφά!…
5. Η αρετή, δηλαδή η φύλαξη των εντολών του Χριστού, ακολουθείται από λύπη, που οφείλεται στις θλίψεις και πειρασμούς από φθόνο των δαιμόνων. Με την υπομονή φθάνουμε στην ταπείνωση και εν συνεχεία απολαμβάνουμε τη χάρη του Θεού!…
6. Η αμοιβή δε δίνεται στον άνθρωπο για την αρετή του, αλλά για την ταπείνωση του. Χωρίς την ταπείνωση όλα είναι μάταια!…
7. Ο Χριστός δε ζητεί την εργασία των εντολών, αλλά τη διόρθωση της ψυχής!…