ΑΓΙΟΥ ΑΝΤΩΝΙΟΥ Συμ­βου­λές γιά τό η­θος των αν­θρώ­πων καί τήν ε­νά­ρε­τη ζωή, σέ 170 κε­φά­λαια-19-

89. Η  κακία  ειναι  πάθος  πού  βρίσκεται  στήν  υλη. Της  κακίας  ομως  δέν  ειναι  αιτιος  ο  Θεός. Αυτός  εδωσε  στούς  ανθρώπους  γνώση  καί  επιτηδειότητα  καί  τήν  ιδιότητα  νά  διακρίνουν  τό  καλό  από  τό  κακό  καί  αυτεξουσιότητα. Αυτό  πού  γεννα  ολα  τά  πάθη  της  κακίας  ειναι  η  αμέλεια  καί  η  οκνηρία  των  ανθρώπων.  Ο  Θεός  δέν  φταίει  διόλου  σ΄ αυτό.  Από  τήν  κακή  τους  προαίρεση  οι  δαίμονες  εγιναν  πονηροί, οπως  καί  οι  περισσότεροι  ανθρωποι.

90. Ο  ανθρωπος  πού  ειναι  αχώριστος  από  τήν  ευσέβεια, δέν  επιτρέπει  νά  εισχωρήσει  κρυφά  η  κακία  στήν  ψυχή  του.  Οταν  απουσιάζει  η  κακία, τότε  η  ψυχή  ουτε  κίνδυνο  εχει, ουτε  βλάπτεται  από  τίποτε. Τέτοιους  ανθρώπους  ουτε  απαίσιος  δαίμονας, ουτε  κακή  μοίρα  τούς  κυριεύει, γιατί  ο  Θεός  τούς  γλυτώνει  από  κινδύνους  καί  ζουν  χωρίς  νά  υποστουν  βλάβη, θειοι  καί  εξοχοι. Καί  αν  κανείς  επαινέσει  ενα  τέτοιον  ανθρωπο, αυτός  γελα  μέσα  του  γι΄ αυτούς  πού  τόν  επαινουν. Καί  αν  κανείς  τόν  κατηγορει, δέν  δικαιολογειται  σέ  οσους  τόν  κατηγορουν, ουτε  καν  αγανακτει  γιά  ο,τι  του  λένε.

91. Η  κακία  ακολουθει  τήν  ανθρώπινη  φύση  οπως  η  σκουριά  τό  χαλκό  καί  η  ακαθαρσία  τό  σωμα.  Αλλά  ουτε  ο  χαλκουργός  εκανε  τή  σκουριά, ουτε  οι  γονεις  τήν  ακαθαρσία.  Ετσι  ουτε  τήν  κακία  τήν  εκανε  ο  Θεός.  Εδωσε  γνώση  στόν  ανθρωπο  καί  δύναμη  νά  διακρίνει  γιά  νά  αποφύγει  τό  κακό, γνωρίζοντας  οτι  βλάπτεται  από  τό  κακό  καί  τιμωρειται. Πρόσεχε, λοιπόν, μήπως  δεις  κανένα  νά  ειναι  ευτυχής  μέσα  σέ  εξουσία  καί  πλουτο  καί  τόν  καλοτυχίσεις, παρασυρόμενος  από  τόν  δαίμονα.  Αλλά  ευθύς  νά  βάλεις  τό  θάνατο  μπροστά  στά  μάτια  σου  καί  ποτέ  δέν  θά  επιθυμήσεις  κανένα  κακό  η  γήινο.

92. Ο  Θεός  μας  στά  επουράνια  χάρισε  τήν  αθανασία  καί  τά  επίγεια  τά  εβαλε  μέσα  στή  μεταβολή. Στό  σύμπαν  δώρισε  ζωή  καί  κίνηση.  Ολα  αυτά  γιά  χάρη  του  ανθρώπου. Γι΄ αυτό  νά  μήν  παρασύρεσαι  από  τά  εξωτερικά  φαινόμενα  του  βίου  πού  υποβάλλει  στό  νου  σου  ο  διάβολος - γιατί  αυτός  ειναι  πού  υποβάλλει  στήν  ψυχή  τίς  πονηρές  ενθυμήσεις - , αλλά  ευθύς  νά  θυμασαι  τά  ουράνια  αγαθά  καί  νά  λές  στόν  εαυτό  σου : «  Αν  θέλω, μπορω  νά  νικήσω  κι  αυτό  τό  πάθος. Δέ  θά  νικήσω  ομως  αν  θέλω  νά  πετύχω  τή  δική  μου  ορεξη».  Ετσι  λοιπόν  νά  ασκεισαι, γιατί  ετσι  μπορεις  νά  σώσεις  τήν  ψυχή  σου.