Πῆγα νά ἀνάψω τά καντήλια σέ ἕνα ξωκκλήσι καί λιβάνισα”. Κοιτάζω,ἀπό τό ἅγιο Βῆμα καί βλέπω ἕνα παλληκάρι μέ ξανθά μαλλιά, Πιδήμ᾿, λέει, τί κάνεις ᾿δῶ μέσα στήν Ἁγία Τράπεζα, στό ἅγιο Βῆμα; Καί τῆς λέει: Δική μου εἶναι ἡ Ἁγία Τράπεζα κί ἐγώ τήν ὁρίζω. Πιδήμ᾿ ποιός σέ πλήγωσε καί τά χέρια σου εἶναι ἀπό καρφιά καί τρέχουν αἵματα;...
Ἔδῶ στό πλευρό σου, παιδάκιμ, λέει, στό σκότισ᾿(συκώτι σου), παιδάκιμ', στό πνευμόνι σου, ποιός σέ χτύπησε μέ τό μαχαίρι κι πέρα; Ποιός σέ πλήγωσε...; (ἦταν μιά ἁπλή γυναικα, όμως εἶδε ζωντανό τόν ἴδιο τόν Θεό!) Ἐσύ μέ πλήγωσες, τῆς λέει. Ἔκανε τόν σταυρό της καί ἐφυγε...
Ἔδῶ στό πλευρό σου, παιδάκιμ, λέει, στό σκότισ᾿(συκώτι σου), παιδάκιμ', στό πνευμόνι σου, ποιός σέ χτύπησε μέ τό μαχαίρι κι πέρα; Ποιός σέ πλήγωσε...; (ἦταν μιά ἁπλή γυναικα, όμως εἶδε ζωντανό τόν ἴδιο τόν Θεό!) Ἐσύ μέ πλήγωσες, τῆς λέει. Ἔκανε τόν σταυρό της καί ἐφυγε...
Ένα χρονο μετά, ἦρθε στήν Μονή καί μοῦ λέει,“ἔτσι καί ἔτσι, πάτερ. Τί εἶναι αὐτό τό “ἐσύ μέ πλήγωσες;” “Ἀκουσε, παιδί μου.“ Ἐσύ μέ πλήγωσες” εἶναι οἱ ἁμαρτίες οἱ δικές σου,οἱ δικές μου, οἱ ἁμαρτίες τοῦ κόσμου, μέ αυτές Τόν πληγώσαμε καί Τόν ἀνεβάσαμε πάνω στόν Σταυρό καί ἔχυσε τό Πανάγιο Του αἷμα». ~ Γέροντας Ιάκωβος Τσαλίκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου