ΠΕΡΙΕΡΓΟ ΠΡΑΓΜΑ Η ΨΥΧΗ..

Περίεργο πραγμα η ψυχή....
Ακατανόητο, βαθιά σκοτεινό και συνάμα φωτεινό και αιώνια αξεδιάλυτο...
Κάποιες φορες αναρωτιεμαι τι κρύβει;
Τι θελει; Τι ζητά για να χορτάσει;
Τι επιδιώκει;!
Συνεχεια ομως μου γλιστρά και ολο ξεφεύγει..
Περναμε τη ζωή μας προσπαθώντας να ανακαλύψουμε τον μυστικό και απέραντο κοσμο της!
Μάταια ομως, καθως ειναι άπιαστος ο διακόπτης που ρίχνει φως σε τούτο το κοσμο...σε τούτη την άβυσσο που λέγεται ψυχή!
Ακομα και οταν λιγο πλησιάζουμε και έρχονται εκείνες οι μοναδικές στιγμες, που καπως νιωθουμε πως ανακαλύπτουμε αυτο που μας ζητά, εκείνη επαναστατεί...αντιδρά...και ξεσηκώνεται ανταριασμενη ζητώντας ολοένα κατι αλλο, κατι ακομα, κατι παραπανω...κατι ακομα πιο άπιαστο και τρελο!
Κατι περα απο οσα φανταζόμαστε και ψηλαφούμε!
Υπαρχει αραγε μυστική στοά που οδηγει στα άδυτα της;!
Υπαρχει αραγε κλειδί για τα αναρίθμητα δωμάτια της;!
Τελικα η ψυχή ψηλαφείται μονάχα αγαπητικά, ερωτικά με τον Δημιουργό της..Μονάχα με τα ματια της καρδιάς ανοιχτά και τα ματια της λογικής σε ύπνωση...!
Γιατι η ψυχή μας ζητά το ανόθευτο, το καθαρό, το παθιασμένο και αποστρέφεται οτιδηποτε ειναι βολικό και "συμφέρον"!
Ο δρομος της, δε μας υπόσχεται μονο χαμόγελα, ασφάλεια και ειρηνη, αλλα μας προσφέρει τη γαλήνη και ευτυχία, μεσα απο πολεμο , δοκιμασία, απογοητεύσεις, πονο και θυσίες....
Μολις ομως τον διαβούμε , η ευτυχία που βιώνουμε και η πληρότητα που νιωθουμε ειναι η απόλυτη ολοκλήρωση μας ως άνθρωποι...!
Γιατι αυτο ειναι ο ανθρωπος!
Αυτο οφείλει να ειναι...!
Να διψάει να βρει το δρομο της ψυχης του, με ακλόνητη πίστη ,να αγωνίζεται, να πολεμάει, να μη λυγίζει αλλα αγέρωχος να παλεύει!
Να παλεύει για την πληρότητα της ψυχης του και την ένωση της με το Φως του Κυρίου μας!!
Με τα ματια της καρδιάς....
 

Τέλει