Έγινε κάποτε ένας μεγάλος σεισμός στην Κωνσταντινούπολη και την ισοπέδωσε. Ανέβηκε τότε ο Ιερός Χρυσόστομος πάνω στα ερείπια και έβγαλε έναν πανηγυρικό λόγο.
Οι άλλοι που τον άκουγαν, νόμιζαν ότι ο Επίσκοπος τρελάθηκε.
Μπροστά σε μια τέτοια καταστροφή, μπροστά σε ένα τέτοιο πένθος, να μιλάει τόσο χαρμόσυνα! Δεν ταιριάζουν αυτά τα πράγματα...
Και εντούτοις, σε μια στροφή του λόγου, τους είπε ο Ιερός Χρυσόστομος:
- Ίσως να νομίζετε, ότι είμαι εκτός εαυτού, διότι ομιλώ τόσο πανηγυρικά, πάνω στα ερείπια. Πανηγυρίζω, διότι από χθες το μεσημέρι που έγινε ο σεισμός, ουδείς πόρνος, ουδείς μοιχαλίς, δεν έγινε καμία αμαρτία από χθες, εξαιτίας του σεισμού.
Χαιρόταν ο Ιερός Χρυσόστομος, για το ότι δεν έγινε αμαρτία, άσχετα αν έπεσαν σπίτια και σκοτώθηκαν άνθρωποι. Οι θλίψεις και τα βάσανα που προξένησε ο σεισμός, έγιναν η αιτία να περιοριστεί η αμαρτία.
Δημήτριος Παναγόπουλος Ιεροκήρυκας †
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου