Κυριακή 29 Οκτωβρίου 2017

ΕΦΟΣΟΝ ΕΠΟΙΗΣΑΤΕ ΕΝΙ ΤΟΥΤΩΝ ΤΩΝ ΑΔΕΛΦΩΝ ΜΟΥ ΤΩΝ ΕΛΑΧΙΣΤΩΝ ,ΕΜΟΙ ΕΠΟΙΗΣΑΤΕ'''

Στην αναζήτηση του Χριστού και μάλιστα ως Σωτήρα της ζωής μας δεν υπάρχει ένας δρόμος. Κι από την άλλη κανείς δεν μπορεί να εξασφαλίσει τη συγκεκριμένη απάντηση του. Εμείς (πρέπει να) τον αναζητούμε κι ᾽Εκείνος θα κρίνει το που και το πως της εμφάνισής του. Αυτό πού γνωρίζουμε είναι ότι η εμφάνισή του αυτή έχει πάντα το στοιχείο της έκπληξης: έρχεται εκεί πού δεν το περιμένεις και που ῾φαίνεται ότι δεν συντρέχουν οι συνθήκες της παρουσίας του.Έρχεται ῾κεκλεισμένων των θυρών᾽ η εκεί πού παλεύεις με τα κύματα της ζωής, έτοιμος να καταποντιστείς κι ᾽Εκείνος είναι πάνω στα κύματα δίπλα σου.
Πλησιάζεις κάποιον πού πιστεύεις ότι μπορεί να σε βοηθήσει για να τον βρεις και ακούς ᾽Εκείνον να σε προσφωνεί με τ᾽ όνομα σου. Συνοδοιπορείς με άγνωστο και σου ῾βγαίνει᾽ ο ίδιος εν ετέρᾳ μορφή.΄ Ερχεται κυρίως στην κλασιν του άρτου, στο μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας, και μόλις τον αισθανθείς και πας να τον πιάσεις,άφαντος γίνεται από σου. Μα εκεί πού μας είπε ότι θα τον βρίσκουμε πάντα στην όποια αναζήτησή μας είναι στο πρόσωπο του κάθε αδελφού, και μάλιστα του ελάχιστου.
Εφόσον εποιήσατε ενι τούτων των αδελφών μου των ελάχιστων, εμοί εποιήσατε᾽!

 
 


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου