Παρασκευή 8 Δεκεμβρίου 2017

''ΑΝΘΡΩΠΟΝ ΟΥΚ ΕΧΩ...'''''

Ανθρωπον ουκ έχω...
Υπάρχουν, γύρω μας, τόσοι άνθρωποι που παραπονιούνται για τη μοναξιά τους, που δεν νοιάζεται κάποιος γι' αυτούς, που δεν έχουν έναν άνθρωπο δίπλα τους!
Η μοναχικότητα, είναι το ταξίδι για να συναντήσεις τον εαυτό σου, προτού συναντήσεις τον άλλον...
Μα η μοναξιά είναι το ταξίδι που ξεκινάς και διαπιστώνεις ότι βρίσκεσαι ακόμα στην αφετηρία...
Δεν είναι μόνο οι συνθήκες της ζωής υπαίτιες για τη μοναξιά.
Πληγώνουμε τους ανθρώπους, τους διώχνουμε μόνοι μας από δίπλα μας, πολλές φορές με τον υπέρμετρο εγωισμό, την αδιαφορία και τη κακή συμπεριφορά μας.
Αυτός στη ζωή του οποίου δεν υπάρχει ο άλλος, στις κρίσιμες στιγμές, είναι χαμένος, όπως ήταν χαμένος ο παραλυτικός της Βηθεσδά. Ενώ τον άλλον παραλυτικό που είχε φροντίσει να υπάρχουν άλλοι στη ζωή του, όταν εκείνος βρισκόταν σε τέτοια κατάσταση παραλύσεως που να του είναι αδύνατο να πλησιάσει τον Χριστό, εκείνοι γκρέμισαν ακόμα και τη στέγη για χάρη του και τον έφεραν σε Αυτόν!
Αν βγάλουμε τη μάσκα από τη μοναξιά, θα δούμε την περηφάνεια...Δεν μπορούμε να απαιτούμε από τους άλλους, αυτό που εμείς αρνιόμαστε στους άλλους!
Οπως γράφει κι ο Σεφέρης:
"Σ’ αυτόν τον κόσμο που ολοένα στενεύει ο καθένας χρειάζεται όλους τους άλλους. Πρέπει να αναζητήσουμε τον άνθρωπο, όπου και αν βρίσκεται. "
Φωτογραφία της Vasiliki Mpatala.
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου