ΓΕΡΟΝΤΑ, πώς να προσευχόμαστε για αυτούς, που έχουν ταξιδέψει για τήν άλλη ζωή;
"Εμείς, παιδάκι μου, κοιτάμε μονάχα τον εαυτούλη μας. Να περνάμε εμείς ήσυχα και καλά... Και έτσι αποξεχνούμε τον πόνο και τήν αγωνία, πού κατατρέχει τούς αδελφούς μας δίπλα μας, πόσο μάλλον όσους έχουν αποθάνει. Πώς μπορούμε, ωστόσο, να κοιμόμαστε ως αναίσθητοι, όταν υπάρχει τόση οδύνη και θλίψη στους ζωντανούς μα και στους κοιμηθέντες αδελφούς μας; Καθημερινά, λοιπόν, ας προσευχόμαστε με αυτόν τον τρόπο στον Θεό:
Μνήσθητι, Κύριε ημών Ιησού Χριστέ, διά πρεσβειών της παναχράντου Σου μητρός, δεσποινής ημών Θεοτόκου και άειπαρθένου Μαρίας, των δούλων σου, πάντων των εν παντί καιρώ και τόπω της δεσποτείας σου κοιμηθέντων τέκνων Σου και συγχώρησον. ανάπαυσον και ανάστησον αυτούς ψυχή και σώματι, εις άνάστασιν ζωής εν τη εσχάτη Σου ήμερα.
Έτι δε μνήσθητι των δούλων Σου πάντων:
- των κοιμηθέντων και λυπησάντων ημάς
- των κοιμηθέντων και ύφ’ ημών των αμαρτωλών λυπηθέντων
- των κοιμηθέντων και άγαπησάντων και ευεργετησάντων ημάς
- των ακήδευτων και άταφων ορθοδόξων χριστιανών
- των περιφρονημένων και λησμονημένων ψυχών και πάντων, ων ουδείς εστίν ό μνημονεύων αυτούς
- των υπέρ της ορθοδόξου πίστεως και της πατρίδος τελειωθέντων
- των σήμερον και ως σήμερον απελθόντων εκ τού βίου τούτου
- των σήμερον έορταζουσών ψυχών
- μνήσθητι πάντων των οικείων, φίλων και συγγενών ημών
- πάντων των εν πολέμοις, βιαίω τρόπω και ατυχήμασιν τελειωθέντων
- μνήσθητι των έκτρωθέντων και των άποβληθεσέντων παιδιών και ελέησον αυτά
- και μνήσθητι πάσης ψυχής βασανισμένης και εν Αδη ευρισκομένης και μη δυναμένης ανελθείν.
"Εμείς, παιδάκι μου, κοιτάμε μονάχα τον εαυτούλη μας. Να περνάμε εμείς ήσυχα και καλά... Και έτσι αποξεχνούμε τον πόνο και τήν αγωνία, πού κατατρέχει τούς αδελφούς μας δίπλα μας, πόσο μάλλον όσους έχουν αποθάνει. Πώς μπορούμε, ωστόσο, να κοιμόμαστε ως αναίσθητοι, όταν υπάρχει τόση οδύνη και θλίψη στους ζωντανούς μα και στους κοιμηθέντες αδελφούς μας; Καθημερινά, λοιπόν, ας προσευχόμαστε με αυτόν τον τρόπο στον Θεό:
Μνήσθητι, Κύριε ημών Ιησού Χριστέ, διά πρεσβειών της παναχράντου Σου μητρός, δεσποινής ημών Θεοτόκου και άειπαρθένου Μαρίας, των δούλων σου, πάντων των εν παντί καιρώ και τόπω της δεσποτείας σου κοιμηθέντων τέκνων Σου και συγχώρησον. ανάπαυσον και ανάστησον αυτούς ψυχή και σώματι, εις άνάστασιν ζωής εν τη εσχάτη Σου ήμερα.
Έτι δε μνήσθητι των δούλων Σου πάντων:
- των κοιμηθέντων και λυπησάντων ημάς
- των κοιμηθέντων και ύφ’ ημών των αμαρτωλών λυπηθέντων
- των κοιμηθέντων και άγαπησάντων και ευεργετησάντων ημάς
- των ακήδευτων και άταφων ορθοδόξων χριστιανών
- των περιφρονημένων και λησμονημένων ψυχών και πάντων, ων ουδείς εστίν ό μνημονεύων αυτούς
- των υπέρ της ορθοδόξου πίστεως και της πατρίδος τελειωθέντων
- των σήμερον και ως σήμερον απελθόντων εκ τού βίου τούτου
- των σήμερον έορταζουσών ψυχών
- μνήσθητι πάντων των οικείων, φίλων και συγγενών ημών
- πάντων των εν πολέμοις, βιαίω τρόπω και ατυχήμασιν τελειωθέντων
- μνήσθητι των έκτρωθέντων και των άποβληθεσέντων παιδιών και ελέησον αυτά
- και μνήσθητι πάσης ψυχής βασανισμένης και εν Αδη ευρισκομένης και μη δυναμένης ανελθείν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου