ΛΙΓΕΣ ήμερες πριν πέρασε από το καλύβι μας ένα νέο και απλό παιδί, ονόματι Κωνσταντίνος. Με απορία ανέφερε ένα συγκλονιστικό γεγονός, πού έζησε σε ένα σουβλατζίδικο στην πόλη, όπου διαμένει. Μάς είπε χαρακτηριστικά:
Πριν από μία βδομάδα περίπου, απογευματάκι είχα πάει στο σουβλατζίδικο της γειτονιάς γιά να φάω νηστίσιμη πίτα, «ορφανό», όπως τη λένε διότι περιέχει μόνο νηστήσιμα προϊόντα. Έκατσα σε ένα τραπέζι μέσα στο σουβλατζίδικο. Μου αρέσουν πολύ ό γύροι, άλλα αφού είναι Σαρακοστή δεν μου κάνει καρδιά να άρτηθώ. Έτσι είπα να τούς φάω νηστίσιμους. Όπως, λοιπόν έτρωγα το «ορφανό», ξάφνου μία παράξενη και πρωτόγνωρη γαλήνη ένιωσα να αγκαλιάζει όλα μου το είναι. Αμέσως, στα καλά καθούμενα, χωρίς, κάτι εξωτερικά να με επηρεάζει, μία θεϊκή ειρήνη με σκέπασε και μού γλύκανε την ψυχή. Τέτοια ηρεμία δεν ξανάνιωσα ποτές μου. Άρχισαν να τρέχουν δάκρυα από τα μάτια μου, δεν μπορούσα να τα κρύψω, και τότε ένιωσα, σαν μικρό παιδί, να αγαπάω όλον τον κόσμο. Σαν να είχα ξαναγεννηθεί. Τέτοιο πράγμα δεν μου ξανασυνέβη στη ζωή μου. Σκέτος Παράδεισος! Μα, μήπως πλανιέμαι, πάτερ; Εγώ δεν γνωρίζω και πολλά γράμματα. Μεροκαματιάρης είμαι. Εσείς, πού ξέρετε καλύτερα, γιά πέστε μου, ήταν καλό ή κακό αυτό που έπαθα;
Εγώ έμεινα άφωνος. Δεν ήξερα τί να τού απαντήσω! Πόσο «σκανδαλωδώς» συμπεριφέρεται ό Θεός! Πράγματα, πού πολλοί γραμματιζούμενοι και στοχαζόμενοι κάνουν δεκαετίες, και αν, γιά να τα νιώσουν, αυτός ό τρισμακάριος Κώστας με τη μακαρία απλότητα του κατάφερε να τα βιώσει. Να ζήσει με δάκρυα στα μάτια του την εμπειρία της Θείας Χάριτος μέσα σε ένα απλό σουβλατζίδικο της γειτονιάς...
Τι να να σου πω, παιδάκι μου; κατάφερα να ψελλίσω. Είδε ό Θεός τη θυσία, πού έκανες, μέσα στον πειρασμό των οσμών να δώσεις μαρτυρία πίστης και νηστείας, και φαίνεται συγκινήθηκε. Γι' αυτό και σου έστειλε ένα χάδι, ένα μικρό γλύκισμα να δοκιμάσεις γιά να πάρεις μία μικρή γεύση τού ουρανίου ζαχαροπλαστείου, πού μάς αναμένει στον Παράδεισο, γιά να το θυμάσαι σε όλη σου την ζωή, ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΟΠΟΥ ΘΕΛΕΙ ΠΝΕΙ(ΙΩΑΝΗΣ Γ,8)
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ .Αγιορείτικες Κουβέντες. ΤΑΜΠΑΚΗΣ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΙΕΡΕΥΣ
Αναρτήθηκε από PROSKINITIS
Πριν από μία βδομάδα περίπου, απογευματάκι είχα πάει στο σουβλατζίδικο της γειτονιάς γιά να φάω νηστίσιμη πίτα, «ορφανό», όπως τη λένε διότι περιέχει μόνο νηστήσιμα προϊόντα. Έκατσα σε ένα τραπέζι μέσα στο σουβλατζίδικο. Μου αρέσουν πολύ ό γύροι, άλλα αφού είναι Σαρακοστή δεν μου κάνει καρδιά να άρτηθώ. Έτσι είπα να τούς φάω νηστίσιμους. Όπως, λοιπόν έτρωγα το «ορφανό», ξάφνου μία παράξενη και πρωτόγνωρη γαλήνη ένιωσα να αγκαλιάζει όλα μου το είναι. Αμέσως, στα καλά καθούμενα, χωρίς, κάτι εξωτερικά να με επηρεάζει, μία θεϊκή ειρήνη με σκέπασε και μού γλύκανε την ψυχή. Τέτοια ηρεμία δεν ξανάνιωσα ποτές μου. Άρχισαν να τρέχουν δάκρυα από τα μάτια μου, δεν μπορούσα να τα κρύψω, και τότε ένιωσα, σαν μικρό παιδί, να αγαπάω όλον τον κόσμο. Σαν να είχα ξαναγεννηθεί. Τέτοιο πράγμα δεν μου ξανασυνέβη στη ζωή μου. Σκέτος Παράδεισος! Μα, μήπως πλανιέμαι, πάτερ; Εγώ δεν γνωρίζω και πολλά γράμματα. Μεροκαματιάρης είμαι. Εσείς, πού ξέρετε καλύτερα, γιά πέστε μου, ήταν καλό ή κακό αυτό που έπαθα;
Εγώ έμεινα άφωνος. Δεν ήξερα τί να τού απαντήσω! Πόσο «σκανδαλωδώς» συμπεριφέρεται ό Θεός! Πράγματα, πού πολλοί γραμματιζούμενοι και στοχαζόμενοι κάνουν δεκαετίες, και αν, γιά να τα νιώσουν, αυτός ό τρισμακάριος Κώστας με τη μακαρία απλότητα του κατάφερε να τα βιώσει. Να ζήσει με δάκρυα στα μάτια του την εμπειρία της Θείας Χάριτος μέσα σε ένα απλό σουβλατζίδικο της γειτονιάς...
Τι να να σου πω, παιδάκι μου; κατάφερα να ψελλίσω. Είδε ό Θεός τη θυσία, πού έκανες, μέσα στον πειρασμό των οσμών να δώσεις μαρτυρία πίστης και νηστείας, και φαίνεται συγκινήθηκε. Γι' αυτό και σου έστειλε ένα χάδι, ένα μικρό γλύκισμα να δοκιμάσεις γιά να πάρεις μία μικρή γεύση τού ουρανίου ζαχαροπλαστείου, πού μάς αναμένει στον Παράδεισο, γιά να το θυμάσαι σε όλη σου την ζωή, ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΟΠΟΥ ΘΕΛΕΙ ΠΝΕΙ(ΙΩΑΝΗΣ Γ,8)
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ .Αγιορείτικες Κουβέντες. ΤΑΜΠΑΚΗΣ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΙΕΡΕΥΣ
Αναρτήθηκε από PROSKINITIS
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου