ΑΓΙΟΥ ΑΝΤΩΝΙΟΥ Συμ­βου­λές γιά τό η­θος των αν­θρώ­πων καί τήν ε­νά­ρε­τη ζωή, σέ 170 κε­φά­λαια-1-

1.    Οι αν­θρω­ποι λέ­γο­νται  λο­γι­κοί κα­τα­χρη­στι­κά.Δέν ει­ναι λο­γι­κοί ε­κει­νοι  πού ε­μα­θαν τούς λό­γους καί τά βι­βλί­α των αρ­χαί­ων σοφων,αλ­λά ο­σοι ε­χουν λο­γι­κή ψυ­χή καί μπο­ρουν νά δια­κρί­νουν ποιό ει­ναι τό κα­λό καί ποιό ει­ναι τό κα­κό·καί ε­τσι α­πο­φεύ­γουν τά κα­κά καί ψυ­χο­βλα­βή,με­λε­τουν ο­μως σο­βα­ρά τά κα­λά καί ψυ­χω­φε­λή καί τά πράτ­τουν μέ με­γά­λη ευ­χα­ρι­στί­α πρός τό Θε­ό.Μό­νο αυ­τοί πρέ­πει α­λη­θι­νά νά λέ­γο­νται λο­γι­κοί αν­θρω­ποι.

2.     Ο ά­λη­θι­νά λο­γι­κός αν­θρω­πος μιά μό­νο φρο­ντί­δα ε­χει,νά υ­πα­κού­ει καί νά ει­ναι α­ρε­στός στό Θε­ό,τόν Κύ­ριο των ο­λων,καί σέ του­το καί μό­νο νά α­σκει τήν ψυ­χή του,πως νά γί­νει α­ρε­στός στό Θε­ό,ευ­χα­ρι­στώ­ντας Τον γιά τή με­γά­λη καί ε­ξαι­ρε­τι­κή πρό­νοιά Του καί τήν κυ­βέρ­νη­ση ο­λου του κό­σμου,ο­ποια κι αν ει­ναι η θέ­ση του στή ζω­ή.Για­τί ει­ναι πα­ρά­λο­γο,νά ευ­χαρ­ισ­του­με τούς για­τρούς ο­ταν μας δί­νουν  τά πι­κρά καί α­η­δια­στι­κά φάρ­μα­κα γιά χά­ρη της υ­γεί­ας  του σώ­μα­τος μας,νά ει­μα­στε ο­μως α­χά­ρι­στοι στό Θε­ό γιά ο­σα φαί­νο­νται σ΄εμας δυ­σά­ρε­στα καί νά μήν α­να­γνω­ρί­ζου­με ο­τι τά πά­ντα γί­νο­νται ο­πως πρέ­πει καί πρός τό συμ­φέ­ρον μας σύμ­φω­να μέ τήν πρό­νοια Του.Για­τί η α­νά­γνω­ρι­ση αυ­τή καί η πί­στη στό Θε­ό ει­ναι η σω­τη­ρί­α καί η τε­λειό­τη­τα της ψυχης.

3.     Η ε­γκρά­τεια,η α­νε­ξι­κα­κί­α,η σω­φρο­σύ­νη,η ε­γκαρ­τέ­ρη­ση,η υ­πο­μο­νή καί οι πα­ρό­μοιες μέ­γι­στες καί ε­νά­ρε­τες δυ­νά­μεις μας δό­θη­καν α­πό τό Θε­ό καί ει­ναι α­ντί­θε­τες καί α­ντι­στέ­κο­νται καί  μας βο­η­θουν στίς α­ντί­στοι­χες πρός αυ­τές κα­κί­ες. Αν γυ­μνά­ζο­με αυ­τές τίς δυ­νά­μεις καί τίς ε­χου­με πά­ντο­τε πρό­χει­ρες,τό­τε νο­μί­ζο­με ο­τι δέ μας συμ­βαί­νει πιά τί­πο­τε δύ­σκο­λο η θλι­βε­ρό η α­βά­στα­χτο·για­τί σκε­πτό­μα­στε ο­τι ο­λα ει­ναι αν­θρώ­πι­να καί τά νι­κουν οι α­ρε­τές πού ε­χου­με.Αυ­τά δέν τά ε­χουν υ­πό­ψη τους οι α­νό­η­τοι αν­θρω­ποι.Ου­τε σκέ­φτο­νται ο­τι τά πά­ντα  γί­νο­νται  σω­στά καί ο­πως πρέ­πει γιά τό συμ­φέ­ρον μας,γιά νά λάμ­ψουν οι α­ρε­τές μας  καί νά στε­φα­νω­θου­με α­πό τό Θε­ό.