Τρίτη 17 Ιανουαρίου 2017

ΑΓΙΟΥ ΑΝΤΩΝΙΟΥ Συμ­βου­λές γιά τό η­θος των αν­θρώ­πων καί τήν ε­νά­ρε­τη ζωή, σέ 170 κε­φά­λαια-20-

93.Ζωή  ειναι  η  ενωση  καί  σχέση  του  νου, της  ψυχης  καί  του  σώματος.  Ο  θάνατος  δέν  ειναι  καταστροφή  αυτων  πού  ενώθηκαν, αλλά  διάλυση  της  γνώσεώς  τους. Γιατί  μέσα  στό  Θεό  διατηρουνται  ολα  καί  μετά  τή  διάλυσή  τους.
94. Ο  νους  δέν  ειναι  ψυχή, αλλά  δωρεά  του  Θεου  πού  σώζει  τήν  ψυχή  καί  προηγειται  καί  τή  συμβουλεύει - δηλαδή  ο  νους  πού  ειναι  ευάρεστος  στό  Θεό. Τή  συμβουλεύει  λοιπόν, τά  πρόσκαιρα  καί  υλικά  καί  φθαρτά  νά  τά  καταφρονήσει  καί  νά  ερωτευθει  τά  αιώνια  καί  αφθαρτα  καί  αυλα  αγαθά. Καί  ενω  θά  ζει  μέ  τό  σωμα  στή  γη, νά  κατανοει  μέ  τό  νου  καί  νά  θεωρει  ολα  τά  ουράνια  καί  τά  σχετικά  μέ  τό  Θεό.  Ο  θεοφιλής  νους  λοιπόν  ειναι  ευεργέτης  καί  σωτηρία  της  ψυχης  του  ανθρώπου.
95. Η  ψυχή  οταν  ενωθει  μέ  τό  σωμα, ευθύς  από  λύπη  καί  τήν  ηδονή  σκοτίζεται  καί  χάνεται. Καί  ειναι  η  λύπη  καί  η  ηδονή  σάν  τούς  χυμούς  του  σώματος.  Ο  νους  πού  αγαπα  τό  Θεό  κάνει  τό  αντίθετο, στενοχωρει  τό  σωμα  καί  σώζει  τήν  ψυχή, σάν  γιατρός  πού  κατακόβει  καί  καυτηριάζει  τά  σώματα.
96. Οσες  ψυχές  δέν  εχουν  ηνίοχο  τό  λογικό  καί  δέν  κυβερνιουνται  από  τό  νου, γιά  νά  σφίγγει  καί  νά  αναχαιτίζει  καί  νά  κυβερνα  τά  πάθη  τους, δηλ. τή  λύπη  καί  τήν  ηδονή, αυτές  οι  ψυχές  χάνονται  σάν  τά  αλογα  ζωα, μέ  τό  νά  παρασύρεται  η  λογική  δύναμη  της  ψυχης  από  τά  πάθη  σάν  τόν  ηνίοχο  πού  νικήθηκε  από  τά  αλογα  του  αμαξιου.
97.Πολύ  μεγάλη  ασθένεια  της  ψυχης  καί  αφανισμός  καί  καταστροφή  ειναι  τό  νά  μή  γνωρίζει  τό  Θεό, πού  ολα  τά  δημιούργησε  γιά  τόν  ανθρωπο  καί  του  δώρισε  τό  νου  καί  τό  λογικό, μέ  τά  οποια  πετώντας  ο  ανθρωπος, ενώνεται  μέ  τό  Θεό  καί  Τόν  εννοει  καί  Τόν  δοξάζει.
98. Η  ψυχή  βρίσκεται  μέσα  στό  σωμα, στήν  ψυχή  βρίσκεται  ο  νους  καί  μέσα  στό  νου  βρίσκεται  τό  λογικό. Μέ  αυτά  στοχαζόμαστε  καί  δοξολογουμε  τό  Θεό, ο   Οποιος  παρέχει  στήν  ψυχή  τήν  αθανασία, τήν  αφθαρσία  καί  τήν  αιώνια  απόλαυση.  Επειδή  ο  Θεός  σέ  ολα  τά  οντα, μόνο  από  αγαθότητα, χάρισε  τήν  υπαρξη.
99. Ο  Θεός  αφου  εκανε  τόν  ανθρωπο  αυτεξούσιο, ως  πλουσιόδωρος  καί  αγαθός  πού  ειναι, του  εδωσε  καί  τή  δύναμη, αν  θέλει, νά  γίνεται  αρεστός  σ΄ Αυτόν. Καί  αρέσει  στό  Θεό  τό  νά  μή  υπάρχει  κακία  στούς  ανθρώπους. Αν  τώρα  οι  ανθρωποι  επαινουν  τά  καλά  εργα  καί  τίς  αρετές  της  αγίας  ψυχης  πού  αγαπα  τό  Θεό  καί  κατηγορουν  τίς  αισχρές  καί  πονηρές  πράξεις, πόσο  μαλλον  ο  Θεός, ο   Οποιος  θέλει  τή  σωτηρία  του  ανθρώπου ;
100.Τά  αγαθά  από  τόν  αγαθό  Θεό  τά  παίρνει  ο  ανθρωπος, γι΄ αυτό  τό  σκοπό  καί  δημιουργήθηκε  από  τό  Θεό. Τά  κακά  επισύρει  ο  ανθρωπος  ο  ιδιος  στόν  εαυτό  του  εξαιτίας  της  κακίας, της  επιθυμίας  καί  της  αναισθησίας  του.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου