40.Τό νά γίνει κανείς αγαθός καί σοφός ξαφνικά, ειναι αδύνατο. Γίνεται ωστόσο μέ τήν κοπιαστική μελέτη, μέ τή συναναστροφή μέ ενάρετους ανθρώπους, μέ τήν πείρα, μέ τόν καιρό, με τήν ασκηση καί με τήν επιθυμία των καλων εργων. Ο αγαθός ανθρωπος πού αγαπα τό Θεό καί Τόν γνωρίζει αληθινά, δέν παύει νά κάνει πλούσια ολα οσα αρέσουν σ Αυτόν. Αλλά τέτοιοι ανθρωποι ειναι σπάνιοι.
41. Εκεινοι πού δέν ειναι προικισμένοι μέ ευφυΐα, δέν πρέπει νά απελπίζονται καί νά αμελουν τή θεοφιλή καί ενάρετη ζωή καί τήν καταφρονουν, σάν νά ειναι τάχα ακατόρθωτη γι΄ αυτούς καί ακατανόητη. Αντίθετα, πρέπει νά εξασκουν οση δύναμη εχουν καί νά επιμελουνται τόν εαυτό τους, γιατί κι αν ακόμη δέν μπορουν νά αποκτήσουν τήν τελεία αρετή καί σωτηρία, εντούτοις μέ τήν προσπάθεια καί τήν επιθυμία του αγαθου γίνονται καλύτεροι η τουλάχιστον δέν χειροτερεύουν. Καί αυτό δέν ειναι μικρή ωφέλεια της ψυχης.
42. Ο ανθρωπος ως λογικός πού ειναι, συγγενεύει μέ τήν αρρητη καί θεία δύναμη, τό Θεό. Ως πρός τό σωματικό πάλι μέρος, συγγενεύει μέ τά ζωα. Ειναι ομως λίγοι εκεινοι πού οντας τέλειοι καί λογικοί ανθρωποι, φροντίζουν νά διατηρουν τό φρόνημα καί τή συγγένειά τούς σύμφωνη μέ τό Θεό καί Σωτήρα, καί νά τό αποδεικνύουν αυτό μέ τά εργα τους καί τήν ενάρετη ζωή τους. Οι περισσότεροι ανθρωποι, μέ τήν ανόητη ψυχή τους, εχουν εγκαταλείψει τή θεΐκή καί αθάνατη υιική σχέση μέ τό Θεό καί εχουν στραφει πρός τή νεκρή καί δύστυχη καί σύντομη συγγένεια του σώματος, σάν αλογα ζωα κυβερνιουνται μόνο από τό σαρκικό φρόνημα καί ερεθιζόμενοι από τίς ηδονές χωρίζονται από τό Θεό καί κατεβάζουν τήν ψυχή από τούς ουρανούς στόν ολεθρο εξαιτίας των κακων θελημάτων της.
43. Ο λογικός ανδρας εχοντας στό νου του τη μέθεξη καί τή συνάφειά του μέ τό Θεό, ουδέποτε θά αγαπήσει τίποτε τό επίγειο καί χαμηλό, αλλά εχει τό νου του στά ουράνια καί αιώνια. Καί γνωρίζει οτι τό θέλημα του Θεου ειναι νά σωθει ο ανθρωπος, γιατί ο Θεός ειναι η αιτία ολων των καλων καί πηγή των αιωνίων αγαθων γιά τούς ανθρώπους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου